Distikstofmonoxide

Distikstofmonoxide
Structuurformule en molecuulmodel
Structuurformule van distikstofmonoxide
Algemeen
Molecuulformule	N2O
IUPAC-naam	distikstofmono-oxide
Andere namen	distikstofoxide, lachgas, stickoxydul, E942
Molmassa	44,01 g/mol
CAS-nummer	10024-97-2
EG-nummer	233-032-0
Wikidata	Q905750
Vergelijkbaar met	stikstofoxide, stikstofdioxide
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen
Gevaar
H-zinnen	H270, H280
EUH-zinnen	geen
P-zinnen	P220, P244, P410+P403
Omgang	niet inademen, contact vermijden
Opslag	bewaren bij een temperatuur lager dan 50 °C; verwijderd houden van hitte, vonken en open vlammen
VN-nummer	1070
MAC-waarde	100 ml/m³ 180 mg/m³
Fysische eigenschappen
Aggregatietoestand	gasvormig
Kleur	kleurloos
Dichtheid	1,53 × 10−3 g/cm³
Smeltpunt	−90,8[1] °C
Kookpunt	−88,5[1] °C
Dampdruk	5,0599 × 106 [1] Pa
Oplosbaarheid in water	1,2[1] g/L
Goed oplosbaar in	water
Geometrie en kristalstructuur
Dipoolmoment	0,166 D
Thermodynamische eigenschappen
ΔfHog	82,05 kJ/mol
Sog, 1 bar	219,96 J/mol·K
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal    Scheikunde

Distikstof(mono)oxide, voorheen stikstofoxidule, triviale naam lachgas, is een anorganische verbinding van stikstof en zuurstof met als brutoformule N₂O. Lachgas kent binnen de moderne wetenschap en techniek vele toepassingen: het is een anesthetisch gas, dat wordt gebruikt bij verdovingen, maar het wordt ook gebruikt in verbrandingsmotoren om het motorvermogen te verhogen. In de atmosfeer is lachgas een krachtig broeikasgas.

1. ↑ ^{a b c d} (en) Gegevens van distikstofmonoxide in de GESTIS-stoffendatabank van het IFA (geraadpleegd op 21 januari 2009)