Edwin Stanton

Edwin McMasters Stanton (Steubenville (Ohio), 19 december 1814 - Washington D.C., 24 december 1869) was een Amerikaans politicus. Stanton diende tijdens de Amerikaanse Burgeroorlog als minister van oorlog in het kabinet van Abraham Lincoln.

Stanton, geboren in Steubenville, Ohio, studeerde rechten en was practiserend advocaat in Cadiz, Ohio tussen 1836 en 1847. Vanaf 1856, toen hij naar Washington, DC verhuisde, pleitte hij regelmatig zaken voor het Amerikaans Hooggerechtshof. In december 1860 nam president James Buchanan hem op in zijn kabinet als minister van justitie. Nadat Abraham Lincoln het presidentschap veroverde werd Stanton, die hoewel hij als Democraat fel anti-slavernij was en de afscheiding van de Zuidelijke Staten als onwettig beschouwde, door de Republikeinse president in 1862 tot minister van oorlog benoemd. Hoewel de relatie tussen Stanton en Lincoln soms moeilijk was, was Stanton een effectief minister en tijdens zijn periode in Lincolns kabinet zou hij langzaamaan zich meer en meer tot de Republikeinse Partij getrokken voelen. Na de moord op Lincoln werd Stanton nauw betrokken bij de opsporing en berechting van de moordenaar en zijn handlangers.