Eerste Nationale Vergadering

Nationale Vergadering (representerende het Volk van Nederland)
Wetgevend orgaan van de Bataafse Republiek, alsook de uitvoerende macht
Opening van de Nationale Vergadering op 1 maart 1796 onder voorzitterschap van Pieter Paulus
Algemene informatie
Aantal leden	126
Ontmoetingsplaats	Den Haag
Portaal    Politiek

De eerste Nationale Vergadering was de eerste zittingsperiode van het eerste landelijke parlement ten tijde van de Bataafse Republiek en duurde van 1 maart 1796 tot 31 augustus 1797. De belangrijkste taak was het opstellen van een grondwet. Het gaat door als de eerste democratisch gekozen nationale volksvertegenwoordiging in het overgrote deel van wat in de volgende eeuw Nederland werd genoemd.

De Nationale Vergadering was zowel de wetgevende als de uitvoerende macht en bestond uit 126 leden, die gekozen waren voor een periode van achttien maanden. De voorzitter was feitelijk parlementsvoorzitter, premier én staatshoofd. Het voorzitterschap wisselde elke twee weken. Er was geen quorumregeling.^[1] Er waren geen politieke partijen. Iedereen was op persoonlijke titel lid. Grosso modo waren er drie groepen te onderscheiden: de unitariërs, die een eenheidsstaat voorstonden, de federalisten, die grote bevoegdheden aan de gewesten wilden geven en de moderaten die de meerderheid vormden en feitelijk tot geen enkele groepering gerekend konden worden. Daarnaast was er een politieke strijd tussen de gewesten Holland en Zeeland tegenover alle andere.

1. ↑ Berg, J.Th.J. & Vis, J.J. De eerste honderdvijftig jaar. Parlementaire geschiedenis van Nederland, 1796-1946, p. 49