Eerste Punische Oorlog | ||
---|---|---|
Deel van de Punische oorlogen | ||
Periode | 264 v.Chr. – 241 v.Chr. | |
Partijen | Romeinse Republiek | Carthago |
Leiders | Marcus Atilius Regulus† Gaius Lutatius Catulus† Gaius Duilius† |
Hamilcar Barkas Hanno de Grote† Hasdrubal† Xanthippus† |
Plaats | Middellandse Zee, Sicilië, Sardinië, Noord-Afrika | |
Casus belli | Een dispuut tussen Carthago en Rome over de Mamertijnse stad Messana. | |
Uitkomst | De Romeinse Republiek overwint. | |
Gevolg | Rome verovert Sicilië. | |
Carthaagse en Romeinse territoria aan het begin van de Eerste Punische oorlog.
|
Eerste Punische Oorlog | ||
---|---|---|
Agrigentum · Liparische eilanden · Mylae · Sulci · Tyndaris · Kaap Ecnomus · Adys · Tunis · Panormus · Drepana · Egadische Eilanden |
De Eerste Punische Oorlog (264 v.Chr. – 241 v.Chr.) was de eerste van de drie oorlogen die werden uitgevochten tussen Rome en Carthago om de hegemonie over het Westelijk Middellandse Zeebekken. De lange en zeer bloedige oorlog werd vooral ter zee gestreden en eindigde in een Carthaagse nederlaag. De stadstaat moest bij vredesverdrag haar koloniën op Sicilië afstaan aan Rome, dat daarmee zijn eerst provincia ("wingewest") bekwam. Door de oorlog ontpopte Rome zich voortaan ook als zeemacht. Enkele jaren na het oorlogseinde hechtte het ook Sardinië en Corsica aan ten nadele van Carthago.