Emmanuel Levinas | ||||
---|---|---|---|---|
Algemene informatie | ||||
Geboren | 12 januari 1906 Kaunas | |||
Overleden | 25 december 1995 Parijs | |||
Beroep(en) | Frans-joodse filosoof | |||
Zie ook | Tussen filosofie en profetie: de wijsbegeerte van Emmanuel Levinas (1976) | |||
Website | http://levinas.fr | |||
|
Emmanuel Levinas (Kaunas, 12 januari 1906[1] - Parijs, 25 december 1995) was een Frans-joodse filosoof van Litouwse afkomst. Wijsgerig gezien was hij een fenomenoloog en existentialist. Levinas koesterde aanvankelijk een grote bewondering voor Heidegger maar in de verdere ontwikkeling van zijn denkweg heeft Levinas een zeer fundamentele kritiek ontwikkeld op het denken van Heidegger én op de existentieel fenomenologische traditie in zijn geheel. Heidegger heeft zich positief uitgelaten over het naziregime en dit kan ook een rol gespeeld hebben in de (wijsgerige) breuk tussen Levinas en Heidegger.
De kritiek van Levinas op de fenomenologische traditie luidde dat er vanaf het begin geen ruimte was voor de Ander. Het belang van dit begrip, dat het meest kenmerkende aspect van zijn denken vormt, blijkt uit het feit dat hij het consistent met een hoofdletter aanduidt.[2]
De receptie van zijn gedachtegoed is pas laat op gang gekomen (in Nederland in de jaren '70 en daarna) en deze maakt een sterke ontwikkeling door sinds zijn overlijden in 1995. Bij de opleving van de belangstelling zou zelfs sprake zijn van een Levinas-"mode" en die zou in Nederland en België zijn begonnen: daarbij zouden de publicaties van Roger Burggraeve en Theo de Boer een rol hebben gespeeld.