Dit artikel is een deel van de serie over: de dialogen van Plato |
Vroege periode: |
Apologie van Socrates · Charmides |
Protagoras · Euthyphro |
Ion · Crito · Alcibiades I |
Hippias Major · Hippias Minor |
Laches · Lysis · Euthydemus |
Middenperiode: |
Cratylus · Gorgias |
Menexenus · Meno |
Phaedo · Symposium |
Staat · Phaedrus |
Late periode: |
Parmenides · Theaetetus |
Timaeus · Critias |
Sofist · Staatsman |
Philebus · Wetten |
Betwiste geschriften: |
Clitophon · Epinomis |
Brieven · Hipparchus |
Minos · Theages |
Alcibiades II · Minnaars |
Niet geschreven: |
Hermocrates · Ongeschreven leer |
De Epinomis is een geschrift dat is overgeleverd op naam van Plato, maar waarvan de authenticiteit betwist is. In tegenstelling tot andere betwiste geschriften werd voor de Epinomis in de oudheid al een andere auteur gesuggereerd: Philippus van Opus, van wie tevens wordt gezegd dat hij Plato's Wetten voor publicatie heeft gereed gemaakt. Men doet de Epinomis evenwel onrecht aan door dit werk slechts te beschouwen als een betwiste Platonische dialoog: het is een werk dat een eigen plaats inneemt binnen de Griekse Geistesgeschichte.