Erinaceinae | |||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Egel (Erinaceus europaeus) | |||||||||||||||||
Taxonomische indeling | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
Onderfamilie | |||||||||||||||||
Erinaceinae Fischer von Waldheim, 1817 | |||||||||||||||||
Witbuikegel (Atelerix albiventris) | |||||||||||||||||
Afbeeldingen op Wikimedia Commons | |||||||||||||||||
Erinaceinae op Wikispecies | |||||||||||||||||
|
De Erinaceinae vormen een subfamilie van de Erinaceidae (egels), net als de gymnuren of haaregels. In tegenstelling tot deze laatste hebben ze stekels en worden ze daarom ook stekelegels genoemd. Erinaceinae komen voor in Azië, Europa en Afrika.
Stekelvarkens hebben wel stekels, maar zijn niet verwant met de stekelegels. Zij behoren tot de orde van de knaagdieren. Zee-egels hebben eveneens stekels, maar het zijn ongewervelde dieren die behoren tot het fylum stekelhuidigen (Echinodermata).