De Europese Investeringsbank (EIB) is de financiële instelling van de Europese Unie. Als "bank" en "orgaan" van de Europese Unie levert de EIB een bijdrage aan de realisatie van de doelstellingen van de Unie door projecten te financieren die zijn gericht op de bevordering van Europese integratie, een evenwichtige ontwikkeling, economische en sociale samenhang en ontwikkeling van een economie die op kennis en vernieuwing is gebaseerd.
De EIB is in 1958 opgericht bij het Verdrag van Rome en wordt gefinancierd door leningen op de kapitaalmarkten. De bank beschikt over een eigen rechtspersoonlijkheid en eigen kapitaal. In tegenstelling tot traditionele banken beschikt deze bank niet over de commerciële middelen uit spaardepots of rekeningen-courant. De werking van de instelling is vastgelegd in de Statuten van de EIB, die als protocol deel uitmaken van het EG-verdrag (1957) en dezelfde juridische waarde hebben.[1]
De EIB kan zich tegenwoordig rekenen tot de belangrijkste, niet-soevereine geldverstrekkers en profiteert op de kapitaalmarkten van de beste kredietnotering, de "triple A". Dankzij deze notering kan de bank tegen zeer concurrerende voorwaarden aanzienlijke geldhoeveelheden verhandelbaar maken die nodig zijn voor steun aan investeringen.