Eurovisiesongfestival 1997

Eurovisiesongfestival 1997
Eurovision Song Contest 97
Gastland Vlag van Ierland Ierland
Locatie Point Theatre, Dublin
Omroep RTÉ
Datum 3 mei 1997
Presentator Carrie Crowley
Ronan Keating
Winnaar
Land Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk
Lied Love shine a light
Artiest Katrina & the Waves
Tekst Kimberley Rew
Componist Kimberley Rew
Andere gegevens
Stemgegevens Elk land verdeelt 12, 10, 8, 7, 6, 5, 4, 3, 2 en 1 punten
Aantal landen 25
Terugkerend Vlag van Hongarije Hongarije
Vlag van Denemarken Denemarken
Vlag van Rusland Rusland
Vlag van Italië Italië
Vlag van Duitsland Duitsland
Terugtrekkend Vlag van België België
Vlag van Finland Finland
Vlag van Slowakije Slowakije
Vlag van Noord-Macedonië Noord-Macedonië
Vlag van Roemenië Roemenië
Vlag van Israël Israël
Nul punten Vlag van Noorwegen Noorwegen
Vlag van Portugal Portugal
Intervalact Boyzone
Chronologie
◄ 1996 – 1998 ►

Het Eurovisiesongfestival 1997 was het tweeënveertigste Eurovisiesongfestival en vond plaats op 3 mei 1997 in Dublin, Ierland. Het programma werd gepresenteerd door Carrie Crowley en Ronan Keating. Van de 25 deelnemende landen won het Verenigd Koninkrijk met het nummer Love shine a light, uitgevoerd door Katrina & the Waves. Dit lied kreeg 227 punten, 15,7% van het totale aantal punten. Met 157 punten werd Ierland tweede, gevolgd door Turkije op de derde plaats met 121 punten. Het is tot op heden de laatste keer dat het Verenigd Koninkrijk wist te winnen.

De Ieren wilden dit jaar iets geheel anders dan het sobere en duistere decor van 1995 en kozen voor een futuristisch aandoend geheel. Ook de presentatie moest een nieuw en jong gezicht krijgen, en die lag dit jaar in handen van Boyzone-bandlid Ronan Keating en Carrie Crowley.

In de aanloop naar grote veranderingen voor het festival in de jaren erna begon dit jaar in vijf landen het experiment met televoting, waaronder Duitsland, Zwitserland en Zweden. Het effect van deze televoting komt terug in de puntentelling. Het laatste nummer Minn Hinsti Dans van Paul Oscar uit IJsland - een eigentijds dance-nummer - had een act waarbij waarschijnlijk in menig huiskamer de wenkbrauwen enigszins gefronst werden. De jury's vonden het niets, maar enkele televotende landen gaven het lied degelijke scores: televoting bewees de kracht van de massa. Waar de televoters en de jury's het wel unaniem over eens waren, was de overwinning van Katrina and the Waves voor het Verenigd Koninkrijk met Love Shine A Light. Een andere nieuwigheid was dat niet elk land meer gebruik moest maken van het orkest. Enkele landen hadden de muziek op band staan, onder meer Oostenrijk en Duitsland.

Het aantal deelnemers werd opnieuw opgetrokken naar 25. De preselectie uit 1996 werd - mede door de uitsluiting van Duitsland dat jaar - verlaten. Er werd nu gekeken naar de gemiddelde scores van de landen in de laatste vier jaar. De 25 hoogst scorende landen mochten deelnemen. Onder meer België werd hiervan het slachtoffer door de zwakke scores in 1993 en 1995. In 1997 kwamen de Italianen terug na drie jaar afwezigheid met Jalisse en hun lied Fiumi di Parole. Zij bereikten de vierde plaats. Het duurde tot 2011 voor Italië opnieuw deelnam.

De Noorse kandidaat Tor Endresen slaagde er pas bij zijn 8ste poging in om Noorwegen te vertegenwoordigen en eindigde roemloos laatste met 0 punten. Ook Portugal haalde die score.


From Wikipedia, the free encyclopedia · View on Wikipedia

Developed by razib.in