Back يوثيفرو Arabic Eutifron BS Eutífron Catalan Euthyphron German Ευθύφρων (Πλατωνικός διάλογος) Greek Euthyphro English Eutifrón Spanish Euthyphron Estonian اوتیفرون (افلاطون) Persian Euthyfron Finnish
|
| Dit artikel is een deel van de serie over: de dialogen van Plato |
| Vroege periode: |
| Apologie van Socrates · Charmides |
| Protagoras · Euthyphro |
| Ion · Crito · Alcibiades I |
| Hippias Major · Hippias Minor |
| Laches · Lysis · Euthydemus |
| Middenperiode: |
| Cratylus · Gorgias |
| Menexenus · Meno |
| Phaedo · Symposium |
| Staat · Phaedrus |
| Late periode: |
| Parmenides · Theaetetus |
| Timaeus · Critias |
| Sofist · Staatsman |
| Philebus · Wetten |
| Betwiste geschriften: |
| Clitophon · Epinomis |
| Brieven · Hipparchus |
| Minos · Theages |
| Alcibiades II · Minnaars |
| Niet geschreven: |
| Hermocrates · Ongeschreven leer |
De Euthyphro (Oudgrieks: Εὐθύφρων) is een van de vroege dialogen van Plato, te dateren na 399 v.Chr. Het is een vrij korte tekst die handelt over een ethische kwestie, waarbij getracht wordt te definiëren wat vroomheid is. Socrates steelt zoals gewoonlijk de show. Hij ondervraagt een zekere 'Euthyphro', die beweert een expert te zijn in ethiek en theologische kwesties. De dialoog eindigt zonder werkelijke conclusie en zit barstensvol socratische ironie. Socrates poseert als een onwetende student en doet alsof hij van Euthyphro wil leren. In werkelijkheid wil hij Euthyphro ontmaskeren als een onwetende die eigenlijk niets afweet van zijn specialisme.