Evert Dolman

Evert Dolman
Evert Dolman in 1966.
Persoonlijke informatie
Volledige naam	Evert Gerardus Dolman
Geboortedatum	22 februari 1946
Geboorteplaats	Rotterdam,  Nederland
Overlijdensdatum	12 mei 1993
Overlijdensplaats	Dordrecht,  Nederland
Sportieve informatie
Discipline(s)	Weg
Ploegen
1967 1968 1969 - 1970 1971 1972 1973	Televizier-Batavus Smith's Willem II-Gazelle Flandria-Mars Flandria-Beaulieu Kela (Individuele sponsor)
Beste prestaties
Milaan-San Remo	16e (1970)
Ronde van Vlaanderen	1e (1971)
Parijs-Roubaix	20e (1970)
Amstel Gold Race	14e (1967)
Ronde van Spanje	1 etappezege
WK op de weg	11e (1969)
Medailles
Wegwielrennen Olympische Zomerspelen 1 Tokio 1964 Ploegentijdrit
Portaal    Wielersport

Evert Gerardus (Eef) Dolman (Rotterdam, 22 februari 1946 – Dordrecht, 12 mei 1993) was een Nederlands wielrenner, die in 1964 Olympisch kampioen werd op de ploegentijdrit.^[1] Hij nam vier keer deel aan de Ronde van Frankrijk en was daarin vooral knecht voor Jan Janssen.

Hij begon op 13-jarige leeftijd met wielrennen. In 1965 werd hij Nederlands kampioen bij de amateurs. Na afloop werd hij verdacht van het gebruik van wekaminen,^[2] maar een doktersvoorschrift voor neusdruppels die amfetamine bevatten, pleitte hem vrij. In 1967 werd hij Nederlands kampioen maar deze titel werd hem ontnomen nadat hij bekend had met de urineflesjes geknoeid te hebben. Hij behaalde elf overwinningen als beroepswielrenner, waarvan de Ronde van Vlaanderen in 1971 de meest aansprekende is. In 1964 won hij als amateur olympisch goud op de 100 km ploegentijdrit.

Rond 1986 werd hij getroffen door een hersenziekte. Hij bracht de laatste jaren van zijn leven door in een verzorgingshuis.

1. ↑ Joost Smedema, Wielergoud in de schaduw van Geesink: 'Hij was groter, wij het meevallertje'. NOS.nl (20 juli 2021). In het artikel staat ook de tv-documentaire Andere Tijden Sport: Racen in de regen, over de gouden wielermedaille in Tokio, NPS/VPRO/NOS, 2008.
2. ↑ „Dolman erkent doping”, Nieuwsblad van het Noorden, 1 augustus 1967