Extinctie (astronomie)

Een voorbeeld van extinctie: de Paardenkopnevel

De term extinctie wordt in de astronomie gebruikt om de absorptie en verstrooiing te beschrijven van elektromagnetische straling door materie (stof en gas) die zich bevindt tussen een stralend hemellichaam en de waarnemer. Waarnemers op Aarde hebben te maken met extinctie in het interstellair medium (ISM) en in de aardatmosfeer; extinctie wordt ook veroorzaakt door circumstellair stof rond een waargenomen object. Voor sterren die binnen een paar duizend parsec van de zon liggen in het vlak van de Melkweg, is de extinctie in the V band (Visueel, 540 nm) van het UBV fotometrisch systeem ongeveer 1,8  magnitude per kiloparsec (loodrecht op het vlak van de Melkweg is de extinctie kleiner).


From Wikipedia, the free encyclopedia · View on Wikipedia

Developed by Tubidy