Ferdinand I | ||
---|---|---|
1751-1802 | ||
Hertog van Parma | ||
Periode | 1765-1802 | |
Voorganger | Filips | |
Opvolger | Pauline Bonaparte, in 1806 | |
Vader | Filips van Parma | |
Moeder | Louise Elisabeth van Frankrijk | |
Dynastie | Bourbon-Parma |
Ferdinand I van Parma (Parma, 20 januari 1751 – Fontevivo, 9 oktober 1802) was hertog van Parma van 1765 tot aan zijn dood in 1802. Hij was het tweede kind en de enige zoon van Filips van Bourbon, hertog van Parma en prinses Louise Elisabeth van Frankrijk.
Ferdinand gaf zich over aan de Fransen tijdens de Italiaanse Veldtocht van 1796-1797 met het Verdrag van Parijs (november 1796). Hij moest vervolgens het dubbelhertogdom Parma-Piacenza overdragen aan Frankrijk door het verdrag van Aranjuez in 1801. Als compensatie ontving zijn zoon, Lodewijk, het groothertogdom Toscane, wat later het koninkrijk Etrurië werd.
Ferdinand trouwde met aartshertogin Maria Amalia van Oostenrijk op 19 juli 1769. Ze kregen de volgende kinderen: