Ferriet (magneet)

Ferrieten zijn ferromagnetische keramische materialen. Ze spelen een rol in hoogfrequente schakelingen en worden onder andere gebruikt als kernmateriaal in spoelen en hoogfrequente transformatoren.

Veel radiotoestellen bevatten in het inwendige een staaf van ferriet waaromheen een spoel is gewikkeld, als antenne voor ontvangst van amplitudemodulatie (AM) op de middengolf.

Ferriet wordt in de vorm van kralen ook gebruikt als materiaal om HF-stoorstromen in kabels te onderdrukken, een voorbeeld hiervan zijn de verdikkingen die vaak te vinden zijn bij de einden van computerkabels.

Een andere toepassing van ferrietkralen is in (oude) computergeheugens; magnetisch (ring)kerngeheugen. Voor de komst van goedkope en kleine halfgeleidergeheugens werd informatie opgeslagen in ferrietkernen. Hierbij wordt gebruikgemaakt van de grote hysterese in het magnetisch gedrag van ferriet. Een ferrietring kan daardoor alleen maar 'linksom' of 'rechtsom' gemagnetiseerd worden, tussenstanden zijn er niet. Om de magnetisering van een ferrietring om te laten slaan, moet een elektrische stroompuls van minimale grootte door het ringetje lopen. Bij omklappen van het magnetisme wordt in een tweede draad (de 'leesdraad') een puls-inductiespanning opgewekt. Als de ring al de goede kant op gemagnetiseerd is, gebeurt dat niet en zo kan dus bepaald worden hoe de ring gemagnetiseerd was. Omdat deze leesactie destructief is, moet de oorspronkelijke stand daarna meestal weer hersteld worden.

Om grotere hoeveelheden gegevens op te slaan, werd een 'mat' van elkaar kruisende draden met op ieder kruispunt een ferrietring gebruikt. Bij lezen en schrijven werd in beide richtingen elk iets meer dan de halve benodigde stroom gestuurd. Hierdoor werd alleen de ring op het kruispunt beïnvloed. De leesdraad was dan meestal diagonaal door de mat gevlochten. De capaciteit van dergelijke ringkerngeheugens lag maximaal in de orde van ongeveer een kilobyte.