Fluiten

Fluiten kan betekenen:

• geluid produceren doordat lucht langs een opening of holte geblazen wordt;
• geluid produceren dat een tamelijk zuivere sinus is, en niet of geleidelijk verandert in toonhoogte en sterkte.

Fluiten kan een actieve handeling zijn (bijvoorbeeld het bedienen van een fluit, het fluiten met de mond zoals mensen en vogels doen, of het blazen over een flessenhals), maar ook een niet bewust proces (bijvoorbeeld het fluiten van een fluitketel of van de wind om een hoek van een gebouw). Een voorbeeld van de tweede betekenis is het fluiten van een radio of ander elektronisch apparaat.

Als een fluitgeluid meerdere tonen bevat, zijn dit vaak zuivere harmonischen van elkaar.