50e Formule 1-seizoen (1999) | ||||
---|---|---|---|---|
Volgende: 2000 Vorige: 1998
| ||||
Mika Häkkinen (foto 2006) werd voor de tweede en laatste keer wereldkampioen
| ||||
Algemene informatie | ||||
Races | 16 | |||
Coureurs | 24 | |||
Constructeurs | 11 | |||
Verdedigend kampioen |
Mika Häkkinen (coureurs) McLaren-Mercedes (constructeurs) | |||
Eindstand coureurs | ||||
1e plaats | Mika Häkkinen 76 (2e titel) | |||
2e plaats | Eddie Irvine 74 | |||
3e plaats | Heinz-Harald Frentzen 54 | |||
Eindstand constructeurs | ||||
1e plaats | Ferrari 128 (9e titel) | |||
2e plaats | McLaren-Mercedes 124 | |||
3e plaats | Jordan (Formule 1) 61 | |||
|
Het Formule 1-seizoen 1999 was het 50ste FIA Formula One World Championship seizoen. Het begon op 7 maart en eindigde op 1 november na zestien races.
Mika Häkkinen won zijn tweede wereldtitel, na een duel met Eddie Irvine. Michael Schumacher die tijdens de Grand Prix van Groot-Brittannië zijn been brak bij een zwaar ongeluk werd vervangen door Mika Salo bij Ferrari. BAR kwam voor het eerst aan de start. Alle teams reden dit jaar met banden geleverd door Bridgestone na het afhaken van Goodyear.[1]