Frederik Ruysch | ||||
---|---|---|---|---|
Ruysch, 56 jaar oud, geschilderd door schoonzoon Jurriaen Pool
| ||||
Geboren | 23 maart 1638 | |||
Overleden | 22 februari 1731 (92) | |||
Geboorteland | Nederland | |||
Standaardafkorting | Ruysch | |||
Toelichting | ||||
De bovenaangeduide standaardaanduiding, conform de database bij IPNI, kan gebruikt worden om Frederik Ruysch aan te duiden bij het citeren van een botanische naam. In de Index Kewensis is een lijst te vinden van door deze persoon (mede) gepubliceerde namen.
| ||||
|
Frederik Ruysch (Den Haag, 23 maart 1638 — Amsterdam, 22 februari 1731) was een Nederlandse anatoom, zoöloog en botanicus die het anatomisch ontleden en prepareren tot wetenschappelijke kunst verhief. Hij ontwikkelde nieuwe conserveringstechnieken en vervaardigde duizenden anatomische preparaten, zodat het menselijke lichaam beter kon worden bestudeerd en belangrijke nieuwe medische kennis werd opgedaan.[1] Ruysch hervormde het onderwijssysteem voor vroedvrouwen in Amsterdam door een examen verplicht te laten stellen. Verder is hij bekend door de ontdekking van kleppen in het lymfevatenstelsel en de arteria centralis oculi de slagader van het oog. Hij was professor anatomie en hoogleraar plantkunde in Amsterdam en een van de belangrijkste anatomen in de 17e en 18e eeuw.