De geluidsintensiteit is het vermogen per oppervlakte-eenheid van een geluidsgolf in een bepaalde richting in een punt. De geluidsintensiteit I is dus een vectorgrootheid die de grootte en de richting van de oppervlaktedichtheid van het geluidsvermogen in een punt in de ruimte aangeeft (in watt per vierkante meter).
De geluidsintensiteit moet niet verward worden met de geluidsdruk, die ook een maat is voor de sterkte van geluid. De geluidsdruk is een scalaire grootheid. Het meetinstrument om de geluidsintensiteit te meten is geheel anders dan het meetinstrument voor het meten van geluidsdruk.
In geval van een eenvoudige situatie, een geluidsgolf die zich in één richting uitbreidt, zijn de geluidsdruk en de geluidsintensiteit in elkaar om te rekenen. In een complexe situatie, met resonanties en staande golven, is dat niet het geval.