Giordano Bruno | ||||
---|---|---|---|---|
Modern portret gebaseerd op een houtsnede uit "Livre du recteur", 1578
| ||||
Persoonsgegevens | ||||
Geboren | Nola, Koninkrijk Napels, januari 1548 | |||
Overleden | Rome, Kerkelijke Staat, 17 februari 1600 | |||
Beroep | filosoof, priester, vrijdenker en kosmoloog | |||
Oriënterende gegevens | ||||
Beïnvloed door | Averroes, Nicolaas Copernicus, Nicolaas van Cusa | |||
Beïnvloedde | Galileo Galilei, James Joyce, Gottfried Wilhelm Leibniz, Molière, Arthur Schopenhauer, Baruch Spinoza, Ioan Culianu | |||
Levensbeschouwing | rooms-katholiek | |||
|
Giordano Bruno (Nola, januari 1548 – Rome, 17 februari 1600) was een Italiaanse filosoof, priester, vrijdenker en kosmoloog. Op wetenschappelijk vlak was hij een aanhanger van de heliocentrische theorie van Copernicus. Bruno kwam – overigens niet als eerste – met het idee van een oneindig heelal, met de zon als een ster tussen de andere die ook planeten hebben. Op religieus en filosofisch vlak was hij een aanhanger van het docetisme en het pantheïsme. Hiervoor werd hij in 1600 door de Inquisitie in Rome tot de brandstapel veroordeeld.[1] Het is onzeker of, of in hoeverre, opvattingen over de oneindigheid van het heelal hierbij een rol speelden. Hij wordt door de vrijmetselarij, gnostici, theosofen en vrijdenkers beschouwd als een martelaar voor de vrije gedachte.