Hanns Kerrl | ||||
---|---|---|---|---|
SA-Obergruppenführer Hanns Kerrl
| ||||
Geboren | 11 december 1887 Fallersleben | |||
Overleden | 12 december 1941 Berlijn, nazi-Duitsland | |||
Kieskring | 16 (Zuid-Hannover-Brunswijk)[1] | |||
Land | nazi-Duitsland | |||
Politieke partij | NSDAP | |||
Beroep | Politicus | |||
Religie | Evangelisch[1]-Lutheranisme[2] | |||
Rijksminister van het Rijksministerie voor Kerkelijke Aangelegenheden[2] | ||||
Aangetreden | 16 juli 1935 | |||
Einde termijn | 14 december 1941 | |||
Voorganger | Ambt opgericht | |||
Opvolger | Hermann Muhs | |||
Rijksminister zonder portefeuille[2] | ||||
Aangetreden | 17 juni 1934 | |||
Einde termijn | 16 juli 1935 | |||
President van de Pruisische Landdag[2] | ||||
Aangetreden | 24 mei 1932 | |||
Einde termijn | 14 oktober 1934 | |||
Vicepresident(en) | Wolfgang von Kries Josef Baum Hoff Heinrich Haake | |||
Voorganger | Ernst Wittmaack | |||
Opvolger | Ambt opgeheven | |||
Pruisische ministers van Justitie[2] | ||||
Aangetreden | 21 april 1933[3] | |||
Einde termijn | 22 juni 1934[3] | |||
Voorganger | Heinrich Hölsche | |||
Opvolger | Ambt opgeheven | |||
|
Hanns Kerrl (Fallersleben, 11 december 1887 – Berlijn, 12 december 1941) was Rijksminister van Kerkelijke aangelegenheden tijdens het naziregime.
Kerrl kreeg in de Eerste Wereldoorlog als luitenant het IJzeren Kruis 1e en 2e klasse. Na de oorlog werd Kerrl ambtenaar bij Justitie. Hij sloot zich in 1923 bij de NSDAP aan. Van 1928 tot 1933 had hij zitting in de Pruisische Landdag en in november 1933 werd hij lid van de Rijksdag namens Zuid-Hannover-Braunschweig. Hij was ook in 1933 kortstondig minister van Justitie in het Pruisische kabinet en kondigde tijdens zijn ministerschap een beroepsverbod voor Joodse notarissen en openbare aanklagers af. In 1934 werd hij Rijksminister zonder portefeuille. Kerrl werd SA-Obergruppenführer en sympathiseerde met Duitse christenen die het nationaalsocialisme aanhingen.
Op 16 juli 1935 werd hij minister van Kerkelijke aangelegenheden. Hij steunde de organisatie Deutsche Christen die het positieve christendom propageerde binnen de protestantse kerken. Zijn hoofdtaak werd de gelijkschakeling binnen de kerkelijke invloedssfeer; hij kreeg hierbij veel weerstand van talrijke evangelische voorgangers en universiteitstheologen. Bovendien bemoeiden Himmler en Bormann met hun openlijke haat tegen de kerk zich steeds meer met de verantwoordelijkheden van Kerrl.
Hanns Kerrl, die een zwak hart had, overleed eind 1941 op 54-jarige leeftijd.