Hein Schermers | ||
---|---|---|
Persoonlijke gegevens | ||
Geboortedatum | 27 september 1928 | |
Geboorteplaats | Vaassen | |
Overlijdensdatum | 31 augustus 2006 | |
Overlijdensplaats | Leiden | |
Nationaliteit | Nederlands | |
Academische achtergrond | ||
Opleiding | Stedelijk Gymnasium Apeldoorn | |
Alma mater | Universiteit Leiden | |
Proefschrift | De gespecialiseerde organisaties. Hun bouw en inrichting (1957) | |
Promotor | F.M. baron van Asbeck | |
Wetenschappelijk werk | ||
Vakgebied | Internationaal recht Recht van de Europese Unie Rechten van de mens | |
Universiteit | Universiteit Leiden (1978–2002) Universiteit van Amsterdam (1963–1978) | |
Soort hoogleraar | Gewoon hoogleraar (1965–2002) Lector (1963–1965) | |
Promovendi | P.J. Kuijper · H.D.C. Roscam Abbing · N.M. Blokker · T. Heukels · P.H.F. Bekker · T. Zwart · T. Barkhuysen · R.A. Lawson · M. Kuijer · S. Blockmans | |
Beroep | Ambtenaar bij het Ministerie van Buitenlandse Zaken (1953–1963) | |
Bekende werken | International Institutional Law (met N.M. Blokker) Judicial Protection in the European Communities (met D.F. Waelbroek) | |
Functies | ||
1981–1996 | Lid van de Europese Commissie voor de Rechten van de Mens | |
Website |
Henricus Gerhard (Hein) Schermers (Vaassen, 27 september 1928 - Leiden, 31 augustus 2006), internationaal ook bekend als Henry G. Schermers, was een Nederlands jurist gespecialiseerd in het internationaal publiekrecht — in het bijzonder het recht der internationale organisaties — het Europees recht en de rechten van de mens. Schermers was van 1978 tot 2002 hoogleraar aan de Universiteit Leiden en daarvoor van 1963 tot 1978 aan de Universiteit van Amsterdam.
Schermers studeerde rechten aan de Universiteit Leiden, waar hij aansluitend in 1957 promoveerde op De gespecialiseerde organisaties. Hun bouw en inrichting. Na enige jaren als jurist bij het Ministerie van Buitenlandse Zaken te hebben gewerkt werd hij in 1963 benoemd tot hoogleraar aan de Universiteit van Amsterdam. In 1978 stapte hij over naar de Universiteit Leiden, waar hij ook directeur van het Europa Instituut en hoofdredacteur van het tijdschrift Common Market Law Review was. Toen hij in 1993 met emeritaat ging als hoogleraar in het recht der internationale organisaties werd hij benoemd tot hoogleraar Europese mensenrechten op de Van Asbeck-leerstoel, wat hij tot 2002 zou blijven. Hij was daarnaast van 1981 tot 1986 lid van de Europese Commissie voor de Rechten van de Mens.
Schermers geniet bekendheid als auteur van het handboek International Institutional Law: Unity within Diversity, dat geldt als een standaardwerk over het recht der internationale organisaties. Net als reeds in zijn proefschrift uit 1957 en in veel van zijn werk over het Europese recht is het boek een vergelijkende analyse van internationale organisaties, waarin geen afzonderlijke organisaties worden beschreven maar het rechtsgebied wordt geanalyseerd aan de hand van gemeenschappelijke kenmerken van verschillende organisaties. De positie van het individu in het rechtssysteem is een ander terugkerend thema in zijn werk, met name op het gebied van de rechtsbescherming in het Europees recht; zijn handboek Judicial Remedies in the European Communities is daar een voorbeeld van. Schermers was als hoogleraar ook nauw betrokken bij de Leidse studentengemeenschap, in het bijzonder door de oprichting van de studievereniging Mordenate College.