Hendrik van Northeim | ||
---|---|---|
-1101 | ||
Graaf van Midden-Friesland | ||
Periode | -1101 | |
Voorganger | Egbert II | |
Markgraaf van Brunswijk | ||
Periode | -1101 (samen met Gertrudis | |
Voorganger | Egbert I | |
Opvolger | Gertrudis | |
Vader | Otto I van Northeim |
Hendrik van Northeim , bijg. de Vette, (ca. 1060 - 10 april 1101) was een Friese graaf van Saksische herkomst.
Hendrik was een zoon van Otto I van Northeim. In zijn jonge jaren volgde hij de politiek van zijn vader, die een van de leiders was van het verzet tegen keizer Hendrik IV. Nadat zijn vader in 1086 was overleden, koos Hendrik al snel de kant van de keizer. Hendrik stichtte het klooster bij Bursefelde (bij Hann. Münden) als familieklooster. Hij volgde zijn vader op als graaf van Northeim, de Rittigau (bij Northeim) en Eichsfeld. Tevens was hij heer van het Werradal en voogd van de kloosters van Bursefelde en Helmarshausen (bij Bad Karlshafen).
Hendrik was zwager van Egbert II van Meißen. Egbert verloor al zijn titels omdat hij volhardde in de opstand tegen keizer Hendrik. Het markgraafschap van Friesland werd door de keizer aan bisschop Koenraad van Zwaben (bisschop) van Utrecht toegewezen. Toen die in 1099 werd vermoord claimde Hendrik de functie, op grond van de aanspraken van zijn vrouw. Dit werd door de keizer gehonoreerd en Hendrik werd benoemd tot markgraaf van Friesland. Toen Hendrik naar Friesland trok, werd hij daar gedood terwijl zijn vrouw ternauwernood ontkwam. Hierover bestaan meerdere lezingen:
Hendrik is begraven in de abdij van Bursefelde.
Hendrik was gehuwd met Gertrudis. Zij kregen de volgende kinderen: