Henry Fielding (Glastonbury, 22 april 1707 - Lissabon, 8 oktober 1754) was een Engels roman- en toneelschrijver.
Fielding bezocht de public school in Eton en studeerde klassieke talen in Leiden. Na zijn terugkeer begon hij te schrijven voor het theater. De blijspelen die hij produceerde (Tom Thumb, 1730 en Pasquin, 1736) waren satirisch van karakter. Hij zette zich in zijn werk af tegen de regering van Sir Robert Walpole. Toen, mede als gevolg hiervan, het Haymarket Theatre (waar Fieldings stukken werden opgevoerd) in 1737 werd gesloten, stopte hij met het schrijven voor het toneel. Hij hervatte zijn rechtenstudie en werd in 1740 advocaat en in 1748 vrederechter. Hij stopte echter niet met het schrijven van satirisch werk. Zijn Tragedy of Tragedies over het leven van Tom Thumb had als gedrukt toneelstuk veel succes. Ook publiceerde hij bijdragen in tijdschriften.
Zijn doorbraak kwam er in 1741 met Shamela, een parodie op het melodramatische 'Pamela' van Samuel Richardson. In 1742 verscheen Joseph Andrews, een boek over Pamela's broer Joseph.
In 1734 trouwde hij met Charlotte Cradock, met wie hij twee kinderen zou krijgen en verscheen zijn eerste roman, The History of the Life of the Late Mr Jonathan Wild the Great, ook weer een satirisch werk over Robert Walpole.
Fieldings bekendste werk is Tom Jones (1749), een schelmenroman over een vondeling die het ver weet te schoppen. Zijn vrouw Charlotte stond model voor de figuur Sophia Western in Tom Jones en ook voor Amelia in de latere gelijknamige roman uit 1751.
Charlotte overleed in 1744. Fielding hertrouwde drie jaar later. Vanwege zijn verslechterende gezondheid vertrok hij in 1753 naar het buitenland om genezing te zoeken. Hij stierf in 1754 in Lissabon.