Herman Dooyeweerd | ||
---|---|---|
Herman Dooyeweerd rond 1930
| ||
Persoonlijke gegevens | ||
Geboortedatum | 7 oktober 1894 | |
Geboorteplaats | Amsterdam | |
Overlijdensdatum | 12 februari 1977 | |
Overlijdensplaats | Amsterdam | |
Nationaliteit | Nederlands | |
Religie | Gereformeerd | |
Politieke partij | ARP | |
Academische achtergrond | ||
Alma mater | Vrije Universiteit Amsterdam | |
Proefschrift | De ministerraad in het Nederlandse staatsrecht (1917) | |
Promotor | D.P.D. Fabius | |
Wetenschappelijk werk | ||
Vakgebied | Filosofie, rechtsfilosofie | |
Universiteit | Vrije Universiteit Amsterdam | |
Soort hoogleraar | Gewoon hoogleraar | |
Bekend van | Wijsbegeerte der wetsidee | |
Promovendi | H.J. van Eikema Hommes | |
Bekende werken | De wijsbegeerte der wetsidee (1935/36) A new critique of theoretical thought (1958) | |
Dbnl-profiel |
Herman Dooijeweerd (beter bekend als Dooyeweerd) (Amsterdam, 7 oktober 1894 – aldaar, 12 februari 1977) was een Nederlandse filosoof en hoogleraar aan de Vrije Universiteit Amsterdam. Als filosoof heeft hij in zijn belangrijkste boek De Wijsbegeerte der wetsidee de fundamenten gelegd voor de reformatorische wijsbegeerte. Dooyeweerd was een invloedrijke figuur binnen de Gereformeerde Kerken in Nederland.