Back Herodes die Grote Afrikaans هيرودس الأول Arabic هيرودس الاول ARZ هیرود بزرق AZB Ірад Вялікі Byelorussian Ірад I Вялікі BE-X-OLD Ирод Велики Bulgarian Herodez Veur Breton Herodes el Gran Catalan Hĭ-lŭk Uòng CDO
| Herodes I de Grote | ||||
|---|---|---|---|---|
| ca. 73 v.Chr. – 4 v.Chr. | ||||
| ||||
| Vazalkoning van Judea | ||||
| Periode | 37 v.Chr. - 4 v.Chr. | |||
| Voorganger | Hyrkanus II | |||
| Opvolger | zijn zonen Herodes Archelaüs, Herodes Antipas en Filippus | |||
| Vader | Antipater | |||
| Moeder | Cypros | |||
| Dynastie | Herodianen | |||
| Partner | zie Herodes' huwelijken en nakomelingen | |||
| Kinderen | Herodes' huwelijken en nakomelingen | |||
| Bron: Flavius Josephus, Nieuwe Testament | ||||
| ||||
Herodes I de Grote (ca. 73 v.Chr. – Jericho, 4 v.Chr.[1][2]) was van 37 v.Chr. tot 4 v.Chr. een vazalkoning onder de Romeinen over delen van Judea. Hij was heerser ten tijde van de geboorte van Jezus en was de eerste en belangrijkste koning binnen de Herodiaanse dynastie.[3] Gedurende de middeleeuwen was hij bekend onder de naam Herodes Ascalonita[4] om hem te onderscheiden van Herodes Antipas en Herodes Agrippa, die beiden ook een rol spelen in de wereld van het Nieuwe Testament.
Herodes was een zoon van Antipater en Cypros. Herodes wordt ook wel Herodes de Bouwer genoemd. Hij liet onder andere de haven van Caesarea aanleggen en de tweede tempel te Jeruzalem restaureren. Veel van wat over zijn leven, familie en regering bekend is, is overgeleverd door de historicus Flavius Josephus. Op zijn werken zijn ook de data van zijn geboorte en overlijden gebaseerd.
- ↑ Perowne, Stewart (2003). The Life and Times of Herod the Great, 72, 75, 77–80. ISBN 0 7509 3273 2.
- ↑ Knoblet, Jerry (2005). Herod the Great. University Press of America, 154–155. Gearchiveerd op 29 juli 2023.
- ↑ Fik Meijer, Jezus en de vijfde evangelist. Amsterdam 2016. Met name deel een, De wereld van Flavius Josephus, en daarin het hoofdstuk ‘Politieke achtergronden’, p. 69-77.
- ↑ Iacopo da Varazze, Legenda aurea. Edizione critica a cura di Giovanni Paolo Maggioni. II vol. Firenze 1998, 'X – De innocentibus' (vol. I, p. 97-102).