High fantasy

High fantasy, ook wel epische fantasy genoemd,^[1] is een subgenre van fantasy dat zich in fictieve of parallelle werelden afspeelt. Het wordt gekenmerkt door een 'epische toon' (dus: met grootse, verheven of meeslepende gebeurtenissen), serieuze thema's (onder andere dood, ethiek), dat verhaalt over de queeste van een – vaak jonge – held(in) of groep van helden die strijden tegen een geduchte vijand (vaak een slechte tovenaar of Heer van het Kwaad).

High fantasy wordt gezien als de tegenhanger van low fantasy, waarbij het verhaal zich in de reële wereld afspeelt.^[2] De term werd voor het eerst door Lloyd Alexander in 1969 gebruikt.^[3]

1. ↑ Hoewel sommigen nog een onderscheid maken tussen High Fantasy en Epische Fantasy (P. Athans – introd. R.A. Salvatore, The Guide to Writing Fantasy and Science Fiction: 6 Steps to Writing and Publishing Your Bestseller!, Avon, 2010, pp. 3-4.).
2. ↑ G.K. Wolfe, Critical Terms for Science Fiction and Fantasy: A Glossary and Guide to Scholarship, Westport, 1986, p. 52, N. Gamble - S. Yates, Exploring Children's Literature: Teaching the Language and Reading of Fiction, Londen – Thousand Oaks – New Delhi, 2002, pp. 102-103, P.J. Perry, Teaching Fantasy Novels: From the Hobbit to Harry Potter and the Goblet of Fire, Portsmouth, 2003, p. vi.
3. ↑ L. Alexander, High Fantasy and Heroic Romance, in The Horn Book Magazine (1971). (dit stuk had Llyod Alexander reeds in 1969 als lezing op een bijeenkomst van de New England Round Table of Children’s Librarians gegeven) Zie ook: F. Sinclair - e.a., Fantasy Fiction, Wanborough, 2008, p. 47.