Historia Regum Britanniae (letterlijk: De geschiedenis van de koningen van Brittannië) is een pseudohistorisch werk over de Britse geschiedenis in twaalf hoofdstukken, geschreven door Geoffrey van Monmouth rond 1135.
Het werk geeft een chronologische weergave van Britse koningen gedurende ruim duizend jaar. Het werk begint met de Trojaanse verovering van Brittannië en eindigt met de Anglo-Saksische heerschappij van het eiland in de 7e eeuw. Het werk is een van de belangrijkste stukken van de Matière de Bretagne (letterlijk:Materie van Brittannië).
Hoewel het werk tot in de 16e eeuw als accuraat werd beschouwd, werd men in de 17e eeuw steeds kritischer. Naarmate er meer duidelijk werd over de Britse geschiedenis, bijvoorbeeld over Caesars invasie van Brittannië, werd duidelijk dat Geoffrey's vertelling inaccuraat was. Het werk blijft echter een gewaardeerd stuk uit de middeleeuwse literatuur. Zo bevat Historia Regum Britanniae de vroegste vertelling over koning Lear en zijn drie dochters. Ook heeft het werk de legende van koning Arthur geïntroduceerd in de Latijnse literatuur. De legende van koning Arthur was tot die tijd alleen bekend onder de Welsh-sprekende bevolking. Historici zijn nog altijd bezig om feiten van fictie te onderscheiden.