Grafgiften | ||||
---|---|---|---|---|
Datering | 1700 v.Chr.[1] | |||
Periode | Sögel-Wohldegroep | |||
Cultuur | Onbekend | |||
Archeologische informatie | ||||
Vindplaats | Drouwen | |||
Jaar | 1927 | |||
|
De Hoofdman van Drouwen, ook wel Stamhoofd van Drouwen[2] lag begraven in een grafheuvel[3] met een groot aantal grafgiften uit de bronstijd. Het graf wordt gedateerd op 1700-1600 v.Chr.[1] Het skelet is volledig vergaan.[4]
Het graf werd in 1927 ontdekt door Albert van Giffen[4] iets ten zuiden van de Drentse plaats Drouwen. Volgens Van der Sanden zou de ligging van de grafheuvel – precies in het midden van de driehoek die door de hunebedden D19-D20, D21-D25 en D26 wordt gevormd – een symbolische betekenis kunnen hebben. De bouwers van de heuvel zouden op deze manier een verband gelegd hebben met de oudere bestaande grafheuvels (hunebedden hadden in die tijd de vorm van "langwerpige heuvels").[1] In de tijd van de opgraving was nog slechts een deel van de heuvel aanwezig. Van Giffen vond hier behalve het hoofdgraf ook 35 graven uit een latere periode, de vroege middeleeuwen.[5]