Back Borgias Afrikaans Familia Borcha AN بورجيا Arabic Borciya ailəsi Azerbaijani Борджыя Byelorussian Борджия Bulgarian Borgia Breton Porodica Borgia BS Família Borja Catalan Borgiové Czech
| Huis Borgia | ||
|---|---|---|
| ||
| Stamvader | Alfons de Borja | |
| Etniciteit | Spanje | |
| Titels |
| |
De familie Borgia (Spaans: Borja) was een Spaans-Italiaans adellijk geslacht, oorspronkelijk afkomstig uit Borja in Aragón (Spanje).
Toen Alfonso, bisschop van Valencia, tot kardinaal werd 'gecreëerd' (de Vaticaanse term voor het tot kardinaal maken), vestigde de familie zich in Italië. In 1455 werd Alfonso tot paus gekozen en nam de naam Calixtus III aan. Vanuit deze functie benoemde hij familieleden op belangrijke posities.
De patriarch van de familie Rodrigo Borgia (1431-1503), een neef van Alfonso, werd bisschop, kardinaal (1456) en vice-kanselier van de Heilige Stoel.[1] In 1492 werd hij paus onder de naam Alexander VI. Hij vervulde deze functie elf jaar.
Andere leden van de familie Borgia waren onder anderen Lucrezia Borgia en Cesare Borgia, respectievelijk dochter en zoon van Rodrigo Borgia. Onder de vele beschuldigingen aan het adres van de familie Borgia dienen vermeld te worden: incest, overspel en moord.[2]
In zijn functie van paus benoemde Rodrigo Borgia tien familieleden tot kardinaal, waaronder vier neven en gaf ook de kinderen, die hij had bij Vannozza dei Cattanei, belangrijke functies:
- Cesare werd op 15-jarige leeftijd bisschop van Pamplona en in 1492 aartsbisschop van Valencia. In 1493 werd hij kardinaal.
- Giovanni werd hertog van Gandía.
- Gioffre werd prins van Squillace.
- Zijn dochter Lucrezia werd o.a. gouverneur van Spoleto.
Na de dood van Alexander VI - in 1503 - verloor de familie veel van haar invloed.
De familie wordt vandaag de dag nog herinnerd vanwege haar corrupte manier van heersen over het pausdom tijdens de renaissance. Er wordt zelfs geopperd dat zij de eerste criminele familie was en de voorloper van de Italiaanse maffia.[2]
Inmiddels is er ook een veel genuanceerder beeld beschreven. Realistischer op basis van het ontbreken van feitelijke bronnen ter onderbouwing van de stereotiepe beelden van het huis. In beter perspectief ten opzichte van de tijdsgeest en gebruikelijke gang van zaken in het Rome van die periode. Kijkend naar vergeten bronnen die om verschillende redenen niet veel aandacht hebben gekregen onder historici. Zie bijvoorbeeld The Borgias. The Hidden History van G.J. Meyer.