Huwelijksoorkonde van keizerin Theophanu

Theophanu, muurschildering te Wichelen door CAZ

De Huwelijksoorkonde van keizerin Theophanu (Staatsarchief Wolfenbüttel) is een vroegmiddeleeuwse schenkingsoorkonde voor de Byzantijnse prinses Theophanu (voorheen Θεοφανω - Theophano, "door wie God zich toont"), die naar aanleiding van haar huwelijk met de Duitse keizer Otto II in 972 tot keizerin van het Heilige Roomse Rijk werd gezalfd en later dat rijk regeerde. Het door Otto II uitgevaardigde rechtsdocument is de oudste geïllustreerde oorkonde en geldt als een van de mooiste documenten uit de middeleeuwse diplomatie. Het wordt door zijn kalligrafie en de Byzantijnse invloed gezien als een uiting van de Ottoonse renaissance en is een voorbeeld van de politieke en culturele contacten tussen het westerse keizerrijk en de Byzantijns-orthodoxe cultuur. Carlrichard Brühl noemt het de "indrukwekkendste en luisterrijkste oorkonde van de hele middeleeuwen".[1]

  1. (de) Brühl, Carlrichard (1989): Purpururkunden. In: Aus Mittelalter und Diplomatik. Gesammelte Aufsätze, Hildesheim: Weidmannsche Verlagsbuchhandlung, Bd. 2, p. 601-619

From Wikipedia, the free encyclopedia · View on Wikipedia

Developed by Tubidy