IJsheiligen

De ijsheiligen zijn in de religie de naamdagen van een aantal katholieke heiligen die vallen in de periode van 11 tot en met 15 mei. Ook de heiligen zelf worden wel ijsheiligen genoemd. De kerk noemde hen niet ijsheiligen, dat is er volgens de volksweerkunde van gemaakt. Het gaat om de laatste dagen in het voorjaar op het noordelijk halfrond waarop nog nachtvorst kan optreden.^[1] Dit geldt met name voor streken die onderhevig zijn aan vier jaargetijden. Daarbij moet wel worden opgemerkt dat tijdens het ontstaan van deze katholieke traditie de juliaanse kalender nog in gebruik was. Volgens de gregoriaanse kalender en de volksweerkunde is deze laatste periode van mogelijke nachtvorst van 24 tot 29 mei. Afhankelijk van de geografische ligging wordt 11 mei dan wel 12 mei als de eerste ijsheilige beschouwd.

Tot de ijsheiligen worden gerekend:

• Mamertus (11 mei)
• Pancratius (12 mei)
• Servatius van Maastricht (13 mei)
• Bonifatius van Tarsus (14 mei)

Soms ook:

• Sophia van Rome (15 mei)^[2]

1. ↑ Weer Online–Wat zijn ijsheiligen?. Gearchiveerd op 7 mei 2019.
2. ↑ Wie waren ze eigenlijk, die beruchte ijsheiligen?. Wie waren ze eigenlijk, die beruchte ijsheiligen?. Gearchiveerd op 4 juni 2020.