IJzer(II)oxide

IJzer(II)oxide
Structuurformule en molecuulmodel
Kristalstructuur van ijzer(II)oxide
Kristalstructuur van ijzer(II)oxide
IJzer(II)oxide in poedervorm
IJzer(II)oxide in poedervorm
Algemeen
Molecuulformule FeO
IUPAC-naam ijzer(II)oxide
Molmassa 71,8444 g/mol
SMILES
O=[Fe]
InChI
1S/Fe.O
CAS-nummer 1345-25-1
PubChem 14945
Wikidata Q196680
Beschrijving Zwarte kristallen
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen
OntvlambaarSchadelijk
Waarschuwing
H-zinnen H228
EUH-zinnen geen
P-zinnen P210
Hygroscopisch? ja
MAC-waarde 1,5 mg/m³
Fysische eigenschappen
Aggregatietoestand vast
Kleur zwart
Dichtheid 5,745 g/cm³
Smeltpunt 1377 °C
Kookpunt 3414 °C
Goed oplosbaar in zuren
Onoplosbaar in water, basen
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal  Portaalicoon   Scheikunde

IJzer(II)oxide (FeO, vroegere naam ferroxide) is een anorganische verbinding van het element ijzer met zuurstof, waarbij het ijzerion in oxidatietoestand +II verkeert. IJzer(II)oxide is niet-stoichiometrisch gebouwd en bestaat uit Fe0,84O tot Fe0,95O, omdat dit entropisch het gunstigst is.[1]

IJzer(II)oxide komt in de natuur voor in minerale vorm als wüstiet.

  1. Arnold F. Holleman, Nils Wiberg: Lehrbuch der Anorganischen Chemie

From Wikipedia, the free encyclopedia · View on Wikipedia

Developed by razib.in