ISO 8859-1

ISO 8859-1, iets formeler ISO/IEC 8859-1 of minder formeel Latin-1, is deel 1 van ISO/IEC 8859, een tekencoderingsstandaard gedefinieerd door ISO. Het definieert codes voor wat het Latijns alfabet nummer 1 heet, dat bestaat uit 191 tekens uit het Latijnse schrift, elk gecodeerd als een enkele 8-bits getalswaarde. Deze waarden kunnen in bijna elk gegevensuitwisselingssysteem gebruikt worden om te communiceren in de volgende Europese talen: Albanees, Baskisch, Catalaans, Deens, Nederlands (al ontbreken de ligaturen voor IJ en ij, maar deze worden bijna nooit gebruikt en kunnen worden vervangen door de losse letters i en j), Engels, Faeröers, Frans (de Œ en œ ontbreken), Fins, Duits, IJslands, Iers, Italiaans, Latijn, Noors, Portugees, Rhaetoromaans, Schots Gaelic, Spaans en Zweeds. Buiten Europa: Afrikaans en Swahili. Deze codering wordt hierdoor gebruikt in heel Noord- en Zuid-Amerika, West-Europa, Oceanië en grote delen van Afrika.