Ida Wasserman | ||||
---|---|---|---|---|
Ida Wasserman samen met echtgenoot Joris Diels (1961)
| ||||
Algemene informatie | ||||
Geboren | 15 januari 1901 | |||
Geboorteplaats | Antwerpen | |||
Overleden | 22 januari 1977 | |||
Overlijdensplaats | Leiden | |||
Land | België | |||
Werk | ||||
Jaren actief | 1921 - 1972 | |||
Beroep | actrice | |||
(en) IMDb-profiel | ||||
|
Ida Wasserman (Antwerpen, 15 januari 1901 – Leiden, 22 januari 1977) was een Belgische actrice. Ze had een carrière in Vlaanderen en Nederland.
Ze volgde de opleiding toneel van het Koninklijk Vlaams Conservatorium Antwerpen waar ze in 1921 afstudeerde. Ze debuteerde in de Antwerpse KNS, en speelde vervolgens bij het Rotterdamsch Tooneel en het Amsterdams Hollandsch Tooneel. Daarna volgde terug een Vlaamse periode bij de KNS en het gezelschap van Joris Diels. Na de oorlog speelde ze eerst bij het Residentie Tooneel en vervolgens van bij de oprichting in 1947 tot om gezondheidsredenen het einde van haar carrière in 1972 bij de Haagsche Comedie.
Tot haar meest geroemde rollen behoorden Viola in "Driekoningenavond" van William Shakespeare, Desdemona in "Othello" van Shakespeare, Lola in "M'n kleine Sheba kom terug" van William Inge, Essi in "The great Sebastians" van Howard Lindsay en Russel Crouse, Phoebe Rice in "De humorist" van John Osborne, Nora Melody in "De dag van Talavera" van Eugene O'Neill, Johanna de Waanzinnige in "De Kardinaal van Spanje" van Henry de Montherlant, Laura in "De schaduw van twijfel" van Norman King, Mary Tyrone in "Tocht naar het duister" van O'Neill, Nommsen in "De meteoor" van Friedrich Dürrenmatt, Hilde Latymer in "Lied in de schemering" van Noël Coward, Meg in "Het verjaardagsfeest" van Harold Pinter, Carlotta in "Vriend Antoine" van Jean Anouilh en de echtgenote in "'t Is voorbij" van Edward Albee.
In 1934 speelde ze een rol in de langspeelfilm De Witte van Jan Vanderheyden.
Ze had ook een rol in enkele hoorspelen waaronder Balans en Nathan en Elisabeth.