Inburgering (biogeografie)

In de biogeografie van Europa spreekt men van inburgering of vestiging van een soort:

1. als de soort zijn volledige levenscyclus kan voltooien, en zich op meer dan één plaats gedurende een reeks van jaren kan handhaven zonder directe hulp van de mens, en
2. als de soort een welomschreven biotoop (standplaats) bezet.

Een verwilderde of adventief voorkomende soort kan uiteindelijk inburgeren, ook door uitbreiding van zijn areaal. Een voorbeeld is de Turkse tortel die sinds de jaren vijftig van de 20e eeuw duidelijk ingeburgerd is geraakt.