Individuele tijdrit

Een individuele tijdrit is een discipline in de wielersport, waarbij een renner individueel zo snel mogelijk een parcours af moet leggen. In het Frans spreekt men van een contre-la-montre (letterlijk: "tegen het horloge"), wat in het Nederlands vaak wordt vertaald als tegen de klok.

Individuele tijdritten zijn vaak belangrijke onderdelen in rittenkoersen, zoals de Ronde van Frankrijk. Voor het winnen van een dergelijke ronde is het noodzakelijk een zekere kwaliteit in het tijdrijden te bezitten. Ronderenners die goed kunnen tijdrijden doen de bergen dan ook vaker aan aanklampen, om in de tijdrit vervolgens hun voorsprong te pakken. De renners starten een voor een te beginnen met de laagst geplaatste van het individuele klassement, de tijd tussen de verschillende renners is telkens twee of drie minuten. Er mag geen gebruik gemaakt worden van de slipstream van een andere renner. Wanneer een renner een voor hem gestarte renner bijhaalt, mag de inhaler niet een tijdje in de slipstream rijden alvorens in te halen. Vervolgens mag de ingehaalde niet in de slipstream van de inhaler gaan rijden.

Aerodynamica is een belangrijke factor tijdens een tijdrit. Zo dragen renners vaak een speciale, gestroomlijnde helm en zitten ze op een tijdritfiets. Hoe langer de tijdrit, des te groter wordt de rol van het materiaal.