Injectiespuit

Een injectiespuit is een medisch instrument dat in 1853 is uitgevonden door de Schotse arts Alexander Wood (1817-1884).

De spuit bestaat uit een kunststof of glazen cilinder met aan de ene kant de conus, dit is de tip waarop een injectienaald wordt bevestigd en aan de andere zijde een goed aansluitende plunjer, ook wel stamper of zuiger genoemd. Door het trekken aan de plunjer wordt de injectievloeistof via een aangebrachte optrek- of (over)hevelnaald uit een ampul (flacon) opgezogen in het reservoir. Vervolgens wordt na het aanprikken door het duwen met de plunjer de vloeistof via een nieuw aangebrachte canule (injectienaald) in het lichaam geïnjecteerd.