Isotopen van beryllium

Het chemisch element beryllium (Be), met een atoommassa van 9,012182(3) u, heeft 12 isotopen, waarvan alleen ⁹Be stabiel en een primordiaal nuclide is. Dit betekent dat het op aarde reeds bestond toen deze gevormd werd.

Vanwege het feit dat beryllium maar één stabiele isotoop kent, valt beryllium onder de mononuclidische elementen. Onder invloed van de kosmische straling, waaraan de aardatmosfeer blootgesteld wordt, wordt een kleine hoeveelheid van het radioactieve isotoop ¹⁰Be gevormd. Dit proces is vergelijkbaar met de vorming van ¹⁴C, maar ¹⁰Be heeft een veel langere vervaltijd. Het kan daarom gebruikt worden om geologische processen zoals erosie en vorming van sedimentaire lagen te volgen. ¹⁰Be heeft een halveringstijd van 1,39 miljoen jaar en ⁷Be een halveringstijd van 53,2 dagen. Alle andere isotopen hebben een halfwaardetijd van minder dan een minuut.

Omdat ⁷Be en ¹⁰Be niet stabiel zijn kunnen hogere elementen niet tijdens de oerknal gevormd zijn bij de oerknal-nucleosynthese, maar moeten zij ontstaan zijn door kernfusieprocessen in sterren. Beide nucliden worden ook wel kosmogene nucliden genoemd, omdat ze gevormd worden onder invloed van kosmische straling. Zo is er een verband aangetoond tussen de hoeveelheid ⁷Be die vanuit de lucht op de aarde terechtkomt en de zonnecyclus:

1. ↑ M. Yamamoto et al. (2006) - Journal of Environmental Radioactivity, 86, pp. 110-131