Italiaanse Oorlog (1551-1559)

Italiaanse Oorlog van 1551–1559
Onderdeel van Italiaanse Oorlogen
Na de slag bij Renty. Laat-18e-eeuws schilderij van Nicolas Guy Brenet.
Na de slag bij Renty. Laat-18e-eeuws schilderij van Nicolas Guy Brenet.
Datum 1551–1559
Locatie Frankrijk, Vlaanderen, Italië en de Middellandse Zee
Resultaat Vrede van Cateau-Cambrésis
Frankrijk maakt geen aanspraak meer op Italiaans grondgebied, maar verkrijgt de Trois-Évêchés (Metz, Toul en Verdun) in Lotharingen en Calais van Engeland. Spanje blijft de dominante macht in Italië.
Strijdende partijen
Frankrijk
Ottomaanse Rijk
Republiek Siena
Spaanse Rijk
Heilige Roomse Rijk
Engeland
Florence
Savoye
Leiders en commandanten
Hendrik II
Süleyman I
Piero Strozzi
Karel V
Filips II
Ferdinand I
Maria I
Cosimo I de' Medici
Emanuel Filibert
Italiaanse Oorlog van 1551-1559

Tripoli · Mirandola · Metz · Ponza · Corsica · Marciano · Renty · Saint-Quentin · Calais · Diedenhoven · Grevelingen

De Italiaanse Oorlog van 1551–1559 werd uitgevochten tussen het Duits-Spaanse vorstenhuis Habsburg en het Franse koningshuis Valois. Daarbij ging het vooral om de Franse uitbreidingsplannen in Italië en de Habsburgse pogingen om Frankrijk in te sluiten, waarbij ook werd gevochten in Vlaanderen en Artesië tussen de Habsburgs-Nederlandse troepen en koninklijke Franse legers.

Frankrijk wist Calais te veroveren op Engeland, maar verloor de gevechten om Saint-Quentin en Grevelingen. Bij de Vrede van Cateau-Cambrésis deed Frankrijk afstand van aanspraken op Italiaanse gebieden, die goeddeels door Spanje werden ingelijfd. Siena kwam aan het hertogdom Florence toe.


From Wikipedia, the free encyclopedia · View on Wikipedia

Developed by razib.in