Back إيفا زانيكي Arabic ايڤا زانيكى ARZ ایوا زانیکی AZB Ива Дзаники Bulgarian Iva Zanicchi Catalan Iva Zanicchi Corsican Iva Zanicchiová Czech Iva Zanicchi Welsh Iva Zanicchi German Ίβα Τζανίκι Greek
| Iva Zanicchi | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
Iva Zanicchi in 1972
| ||||
| Algemene informatie | ||||
| Geboren | 18 januari 1940 | |||
| Geboorteplaats | Ligonchio
| |||
| Land | Italië | |||
| Werk | ||||
| Jaren actief | 1963-heden | |||
| Genre(s) | melodico, blues, pop | |||
| Beroep | singer | |||
| Officiële website (en) AllMusic-profiel (en) Discogs-profiel (en) IMDb-profiel (en) Last.fm-profiel (en) MusicBrainz-profiel | ||||
| ||||
Iva Zanicchi (Ligonchio, 18 januari 1940) is een Italiaanse zangeres.
Ze is de enige zangeres die het San Remo Festival drie keer won; in 1967 aan de zijde van Claudio Villa met Non pensare a me, in 1969 aan de zijde van Bobby Solo met Zingara en in 1974 met Ciao cara come stai
Ze vertegenwoordigde Italië op het Eurovisiesongfestival 1969 met Due grosse lacrime bianche en werd 13de.
Haar grootste successen waren Come ti vorrei, Un fiume amaro, La riva bianca la riva nera, L'arca di Noè, Coraggio e paura en Mi ha stregato il tuo viso e Testarda io.
Sinds de jaren 80 is ze presentatrice op zender Mediaset van Silvio Berlusconi.
Bij de Europese Parlementsverkiezingen van 2004 was Zanicchi kandidaat voor Forza Italia, maar ze kreeg onvoldoende stemmen om te worden verkozen. Toen Mario Mantovani het parlement in 2008 verliet nam ze alsnog haar zetel in. Bij de verkiezingen van 2009 werd ze herkozen, maar bij de verkiezingen van 2014 wist ze geen zetel te behalen.[1][2]
- ↑ (nl) Iva Zanicchi op europarl.europa.eu, laatst geraadpleegd op 4 juni 2014.
- ↑ (en) High-profile ‘casualties’ in European Parliament elections, EurActiv 4 juni 2014, laatst geraadpleegd op 4 juni 2014.