J.R.R. Tolkien | ||||
---|---|---|---|---|
Tolkien op 24-jarige leeftijd in het Britse leger tijdens de Eerste Wereldoorlog.
| ||||
Algemene informatie | ||||
Volledige naam | John Ronald Reuel Tolkien | |||
Geboren | 3 januari 1892 | |||
Geboorteplaats | Bloemfontein | |||
Overleden | 2 september 1973 | |||
Overlijdensplaats | Bournemouth | |||
Land | Verenigd Koninkrijk | |||
Beroep | Hoogleraar Engels/Oudengels Schrijver | |||
Werk | ||||
Jaren actief | 1937-1973 | |||
Genre | Fantasy | |||
Stroming | Fantasy | |||
Invloeden | C.S. Lewis, mythologie, christendom | |||
Bekende werken | De Hobbit (The Hobbit) In de ban van de ring (The Lord of the Rings) De Silmarillion (The Silmarillion) | |||
Uitgeverij | George Allen & Unwin (Groot-Brittannië) | |||
Dbnl-profiel | ||||
(en) IMDb-profiel | ||||
Website | ||||
|
John Ronald Reuel Tolkien (Bloemfontein, Oranje Vrijstaat, 3 januari 1892 – Bournemouth, Verenigd Koninkrijk, 2 september 1973) was een Engelse filoloog, dichter en hoogleraar in de Engelse taal- en letterkunde. Hij werd vooral bekend als de schrijver van De Hobbit, In de ban van de ring en De Silmarillion, waarmee hij de vader van de moderne fantasy-literatuur werd.[1]
Tolkien was van 1925 tot 1945 hoogleraar Angelsaksische taal aan de Universiteit van Oxford en van 1945 tot 1959 hoogleraar Engelse taal en literatuur aan het Merton College, eveneens onderdeel van de Universiteit van Oxford. Hij was een goede vriend van C.S. Lewis, een medelid van de informele literaire discussiegroep The Inklings. Op 28 maart 1972 werd Tolkien door koningin Elizabeth II benoemd tot commandeur in de Orde van het Britse Rijk.
Na Tolkiens dood publiceerde zijn zoon Christopher diverse werken van zijn vader en ook diens aantekeningen en onvoltooide verhalen. Zo verscheen in 1977 De Silmarillion, waaraan Tolkien het grootste deel van zijn leven had gewerkt. Samen met De Hobbit en In de ban van de ring vormt het een geheel van verhalen, gedichten, fictieve geschiedenissen, verzonnen talen en literaire essays over de wereld Arda en het continent Midden-aarde. Tussen 1951 en 1955 gebruikte Tolkien de term legendarium om er het merendeel van zijn werken mee aan te duiden.
Hoewel vele auteurs fantasy hadden gepubliceerd voor Tolkien, leidde het succes van De Hobbit en In de ban van de ring tot een opleving van het genre. Dit zorgde ervoor dat Tolkien de 'vader' van de moderne fantasyliteratuur werd – of, meer concreet, van het subgenre high fantasy. In 2008 plaatste The Times hem op de zesde plaats van De 50 grootste Britse schrijvers sinds 1945 en in 2009 stond hij op de vijfde plaats van best verdienende overledenen. In 2012 bleek uit de archieven van de Nobelprijs, dat Tolkien in 1961 was afgewezen voor de Nobelprijs voor Literatuur onder meer vanwege zijn "middelmatige vertelkunst" en "magere proza" (poor prose).[2]