Jan van Asten | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
foto rond 1974, ten tijde van benoeming tot erelid KNVB
| ||||||||
Persoonlijke informatie | ||||||||
Volledige naam | Jan Nicolaas Gijsbertus Hendrik van Asten | |||||||
Geboortedatum | 6 december 1914 | |||||||
Geboorteplaats | Arnhem, Nederland | |||||||
Overlijdensdatum | 9 december 1995 | |||||||
Overlijdensplaats | Zwolle, Nederland | |||||||
Positie | Aanvaller | |||||||
Senioren | ||||||||
| ||||||||
Getrainde teams | ||||||||
| ||||||||
Erelijst | ||||||||
| ||||||||
|
Jan (Nicolaas Gijsbertus Hendrik) van Asten (Arnhem, 6 december 1914 - Zwolle, 9 december 1995) is een voormalig Nederlands voetballer en voetbaltrainer. Hij was de zoon van Henk van Asten die in de jaren '20-'30 (ere)voorzitter was van het Utrechtse Velox. Hij was ook de jongere broer van Frans en Gijs van Asten die beiden ook jarenlang bij Velox in het eerste hebben gespeeld en net als Jan, beiden ook aanvoerder en spil zijn geweest. Alle drie hebben ze jaren gevoetbald voor "hun club" en zijn na hun voetbal carrière ook nog als trainer werkzaam geweest. Gijs werd later o.a. trainer bij Holland en Frans bij Hercules. Echter bleef alleen Jan zijn hele leven in het voetbal actief, zowel als (betaald) speler maar vooral ook als trainer en bondsbestuurder bij de KNVB. Hij begon dus zijn voetballeven bij het Utrechtse Velox waar hij al op zeer jeugdige leeftijd in het eerste speelde tot midden 1939. In 1934 en 1936 werd hij twee keer kampioen met Velox van de 2de klasse. In het seizoen 1939-1940 kwam hij echter uit voor stadgenoot en aartsrivaal DOS, ook uit Utrecht. DOS speelde dat seizoen in de eerste klasse (destijds de hoogste klasse) voor steevast uitverkochte tribunes, in een competitie met o.a. Feyenoord en Ajax. Vlak na zijn overstap naar Dos brak in mei 1940 de Tweede Wereldoorlog uit maar bleef hij met DOS nog wel in de eerste klasse spelen. Tijdens en na de oorlog heeft hij daarna nog gevoetbald bij o.a. PEC Zwolle en Eindhoven.
Ondertussen had Van Asten zijn diploma's tot en met oefenmeester 1 behaald en begon hij zijn trainersloopbaan bij het Tielse TEC in 1948. Daar behaalde hij met TEC het kampioenschap in een promotie nacompetitie met Sportclub Emma en VVH'16 in mei 1952 en promoveerde TEC naar de hoogste Eerste Klasse.
In 1953 keerde hij als hoofdtrainer terug bij PEC Zwolle waar hij ook enkele jaren gevoetbald had. Hij werd bij PEC Zwolle de eerste trainer na de toetreding in het betaalde voetbal van de club. Onder zijn leiding behaalde PEC in het seizoen 1955/56 zijn nog steeds grootste overwinning tot op heden in het betaalde voetbal en wel met 8-0 tegen De Valk uit Valkenswaard. PEC leed onder hem echter ook zijn grootste nederlaag, in het seizoen 1956/57 met 9-0 in en tegen Leeuwarden (en later in 1971 tegen Fortuna SC). Van 1957 tot 1959 was hij de trainer van Tubantia zonder hoogte en/of dieptepunten.
Hij vertrok een seizoen later in 1959 naar Zaandam om daar aan de slag te gaan bij het zojuist naar de Eerste Divisie gepromoveerde ZFC Zaandam en waarmee hij een keer de 12de en drie keer de 8ste positie bereikte. In 1963 werd hij trainer bij het naburige De Volewijckers dat toen net uit de Eredivisie was gedegradeerd. Hier bleef hij met wisselend succes tot 1966 werkzaam. Dat jaar haalde PEC Zwolle hem terug waar hij wederom twee jaar als hoofdtrainer werkzaam zou zijn met een keurige 7de en een 8ste positie als resultaat.
In mei 1968 kwam FC Twente '65 met hem praten om te polsen of hij de opvolger van Kees Rijvers wou worden. Vlak daarna werd zijn nog doorlopende contract bij PEC Zwolle in goed overleg ontbonden, en de algemene verwachting was destijds dat hij de nieuwe hoofdcoach van eredivisionist FC Twente '65 zou worden, waar Kees Rijvers op de wip zat. Uiteindelijk besloten de Tukkers totaal onverwacht, te elfder ure om toch nog een jaar met Rijvers door te gaan, waarna Van Asten zonder club zat. Een jaar later kwam hij bij SC Drente uit Klazienaveen terecht, dat toen in de tweede divisie speelde. Hij heeft daar twee seizoenen redelijk succesvol gewerkt, maar in Drenthe kwam het profvoetbal nooit echt van de grond en na twee jaar in de 2de Divisie hield de club (en de 2de divisie) het ook voor gezien en keerden vele clubs terug naar de amateurs. SC Drente zou daarmee zijn laatste club als trainer in het betaalde voetbal in Nederland worden.
In 1972 vertrok hij uit Drenthe en ging na vele jaren van omzwervingen in Wezep bij (PEC)Zwolle wonen. Echter bleef het trainen hem altijd nog wel trekken en werd hij nog trainer bij diverse amateur verenigingen van naam zoals WHC Wezep, Go Ahead Kampen, Heracles (amateurs) en als laatste Alcides uit Meppel. In 1982 hield hij op 65-jarige leeftijd definitief op met het trainen. Na zijn trainersloopbaan bleef hij nog wel actief in allerlei commissies voor de KNVB maar niet meer fulltime, en ging hij in Wezep wonen.
Hij was op het bestuurlijke vlak namelijk ook altijd zeer actief en gedreven en werd in 1962 bij de KNVB gekozen tot opvolger van Wim de Bois als voorzitter van de VVON (Vakbond Voetbal Oefenmeesters Nederland). Deze functie zou hij naast zijn trainers activiteiten, tot en met het WK 1974 gedurende ruim twaalf jaren met verve vervullen. Toen hij zijn terugtreden aankondigde werd Jan Rab als nieuwe voorzitter gekozen om hem op te volgen. Vlak daarna benoemde de KNVB Jan van Asten voor bewezen diensten tot erelid van de KNVB. Dit was niet zomaar een onderscheiding, want hij was (toen in 1974) pas de tweede persoon die tot erelid van de KNVB werd benoemd.
Hij is daarna in Wezep blijven wonen waar hij op 81 jarige leeftijd na een operatie in Zwolle in 1995 is overleden.