Jean-Joseph Mounier

Jean-Joseph Mounier (Grenoble, 12 november 1758 - Parijs, 26 januari 1806) was een Frans jurist en politicus tijdens de Franse Revolutie. Mounier was gematigd en ijverde voor de invloed van een derde macht, uitgeoefend door aristocraten, zowel tegen de invloed van de koning als die van het volk. Aan de vooravond van de Franse Revolutie kwam hij op voor de rechten van de provincie en de ontwikkelingen in Grenoble waren van invloed op de gebeurtenissen in Parijs. Mounier was de oprichter van de "Monarchiens" partij in augustus 1789, waartoe ook Pierre-Victor Malouet behoorde.

Mounier was zowel een tegenstander^[1] als een volgeling van de visie van Charles de Montesquieu. Hij vond Het maatschappelijk verdrag van Jean-Jacques Rousseau het slechtste werk over regeren ooit geschreven.^[2] Hij was ook een tegenstander van Emmanuel Joseph Sieyès^[3] en Honoré Gabriel de Riqueti, ook bekend als Mirabeau. In 1795 stelde hij vast dat 'de meeste Fransen verlangen naar orde, rust, persoonlijke veiligheid een eerbiediging van de eigendom'.^[4] Mournier beweerde dat noch de philosophes, noch de Vrijmetselaars, of de Illuminati enige belangrijke rol speelden tijdens de revolutie en bagatelliseerde de rol van de Hertog van Orleans.^[5]

1. ↑ Schama, S. (1989) Citizens. A Chronicle of the French Revolution, p. 121
2. ↑ Craiutu, A. (2012) A Virtue for Courageous Minds: Moderation in French Political Thought, 1748-1830, p. 75.
3. ↑ Schama, S. (1989) Citizens. A Chronicle of the French Revolution, p. 444
4. ↑ Soboul, A. (1979) De Franse Revolutie I, p. 517
5. ↑ http://www.ihr.org/jhr/v09/v09p109_Muirden.html