Back عمارة جفرسونية Arabic Jeffersonian architecture English Arquitectura jeffersoniana Spanish معماری جفرسونی Persian Stile Jeffersoniano Italian
De jeffersoniaanse architectuur (Engels: Jeffersonian architecture) was een Amerikaanse vorm van het neoclassicisme en neopalladianisme, zoals die eind 18e en begin 19e eeuw werd uitgewerkt door de Amerikaanse president en uomo universale Thomas Jefferson.
Thomas Jefferson ontwierp zijn eigen landhuis Monticello en het plantagehuis Poplar Forest, de gebouwen van de Universiteit van Virginia en verschillende andere woningen van vrienden en politieke bondgenoten. De jeffersoniaanse stijl was erg populair in de periode kort na de Amerikaanse onafhankelijkheid, ongeveer gelijktijdig met de opkomst van de algemenere neoclassicistische architectuur in de Verenigde Staten. In de jaren 1830 geraakte zowel de neoklassieke Jeffersoniaanse stijl als de klassieke federale stijl uit de mode, en raakten neo-Grec, neogotiek en italianiserende stijl ingeburgerd. De stijl werd wel nog toegepast in protestantse kerken aan de oostkust en op een aantal universiteitscampussen in de zuidelijke staten.
In 1987 werden Monticello en de Universiteit van Virginia erkend als UNESCO Werelderfgoed. Zowel Poplar Forest als het Capitool van Virginia staan momenteel op de lijst van mogelijke erfgoedsites.