Back جیاقینق (ایمپیراتور) AZB Цзяцын Byelorussian ཅ་ཆིང་། (གོང་མ།) Tibetan Emperador Jiaqing Catalan Gă-kéng Huòng-dá̤ CDO Jiaqing German Jiaqing Emperor English Jiaqing Spanish Jiaqing Basque امپراتور جیاگینگ Persian
| Jiaqing | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Naam (taalvarianten) | ||||||||
| Vereenvoudigd | 嘉庆 | |||||||
| Traditioneel | 嘉慶 | |||||||
| Pinyin | Jiāqìng | |||||||
| ||||||||
| Jiaqing | ||
|---|---|---|
| 1760 – 1820 | ||
| ||
| Keizer van China | ||
| Periode | 1796-1820 | |
| Voorganger | Qianlong | |
| Opvolger | Daoguang | |
| Vader | Qianlong | |
| Moeder | Xiao Yi Chun | |
Jiaqing (嘉庆, Aisin-Gioro Yongyan) (Peking, 13 november 1760 - Chengde, 2 september 1820) was van 1796 tot 1820 keizer van China onder de Qing-dynastie. Hij was de vijftiende zoon van de keizer Qianlong. Zijn moeder was de Han-Chinese bijvrouw Ling die de titel keizerin Xiao Yi Chun zou krijgen na zijn troonsbestijging.
De eerste twee kroonprinsen overleden reeds op jonge leeftijd. Lange tijd had keizer Qianlong geen nieuwe kroonprins aangewezen. In 1773 werd Yongyan in het geheim door zijn vader aangewezen als de troonopvolger. In 1789 werd Yongyan gepromoveerd tot prins van de eerste orde met de titel Jia. Hij vergezelde zijn vader tijdens de zesde inspectiereis naar het zuiden van China. In 1795 volgde hij zijn vader Qianlong op, die ten gunste van zijn zoon al voor zijn dood afstand deed van de troon.