Johan Cruijff

Johan Cruijff
Cruijff (1973)
Persoonlijke informatie
Volledige naam	Hendrik Johannes Cruijff
Bijnaam	Nummer 14 El Flaco (De Magere) Het orakel (van Betondorp) Jopie El Salvador (De Verlosser)
Geboortedatum	25 april 1947[1]
Geboorteplaats	Amsterdam,  Nederland
Overlijdensdatum	24 maart 2016
Overlijdensplaats	Barcelona, Catalonië
Lengte	178[1][2] cm
Been	Tweebenig
Positie	Aanvaller, middenvelder
Jeugd
1957–1964 Ajax
Senioren
Seizoen Club W 0(G) 1964–1973 1973–1978 1979 1980 1981 1981 1981–1983 1983–1984 Totaal Ajax FC Barcelona Los Angeles Aztecs Washington Diplomats Levante UD Washington Diplomats Ajax Feyenoord 239(190) 1430(48) 270(14) 270(10) 1000(2) 500(2) 360(14) 330(11) 520(291)
Interlands
1966–1977 Nederland 480(33)
Getrainde teams
1985–1988 1988–1996 2009–2013 Ajax FC Barcelona  Catalonië
Bestuurlijke functies
2011–2012 Ajax (commissaris)
Portaal    Voetbal

Hendrik Johannes (Johan) Cruijff (Amsterdam, 25 april 1947 – Barcelona, 24 maart 2016) was een Nederlands profvoetballer en voetbaltrainer.

Cruijff wordt wereldwijd erkend als een van de beste voetballers aller tijden.^[3] In 1999 werd hij door de IFFHS verkozen tot Europees voetballer van de twintigste eeuw. Bij de IFFHS-verkiezing van Wereldvoetballer van de twintigste eeuw eindigde hij als tweede achter Pelé.^[4] De voormalige aanvaller en spelverdeler werd met name geroemd vanwege zijn techniek, startsnelheid, handelingssnelheid en spelinzicht.^[5] Driemaal werd hij verkozen tot Europees voetballer van het jaar en ook won hij drie keer de Europacup I. Dit laatste deed Cruijff met Ajax, waar hij gold als de leider en ster van het elftal.^[6] In 1974 bereikte Cruijff als aanvoerder van het Nederlands elftal de finale van het WK, waarin met 2-1 werd verloren van West-Duitsland.^[7]

Na een twintigjarige carrière als voetballer, waarin hij als prof voor clubs in Nederland, Spanje en de Verenigde Staten speelde, legde Cruijff zich in 1985 toe op het trainerschap. Zonder de benodigde diploma's werd de oud-speler trainer bij Ajax en met de Amsterdammers won hij twee KNVB Bekers en de Europacup II. Nadat Cruijff begin 1988 ontslag nam bij Ajax, werd hij trainer bij zijn voormalige werkgever FC Barcelona. Daar formeerde hij een elftal dat de geschiedenisboeken inging als het Dream Team. Hoogtepunt tijdens zijn verblijf bij FC Barcelona was de winst van de Europacup I in 1992. Daarmee werd Cruijff de derde voetballer in de geschiedenis die dit toernooi als speler én als trainer won, na Miguel Muñoz en Giovanni Trapattoni. In 1989 werd met FC Barcelona reeds de Europacup II en in 1992 ook nog eens de Europese Supercup gewonnen. Na zijn ontslag in 1996 beëindigde Cruijff zijn trainerscarrière, maar bleef hij invloedrijk bij zowel Ajax als FC Barcelona. Hij richtte diverse maatschappelijk betrokken instellingen op, die zich met name richten op jongeren en sport. Daarnaast bleef hij bij het voetbal betrokken, onder andere als analyticus, ambassadeur, adviseur en columnist.^[7] In 2009 besloot Cruijff het trainerschap opnieuw op te pakken toen hij werd benaderd voor het bondscoachschap van Catalonië.^[8] Deze functie vervulde hij tot en met 2013.^[9] Daarnaast had Cruijff van juni 2011 tot april 2012 zitting in de raad van commissarissen van Ajax.

1. ↑ ^{a b} (en) Johan Cruyff. worldfootball.net. Gearchiveerd op 2 juli 2022. Geraadpleegd op 28 juli 2022.
2. ↑ (en) Benjamin Strack-Zimmermann, Johan Cruijff (Player). National Football Teams. Gearchiveerd op 29 mei 2022. Geraadpleegd op 28 juli 2022.
3. ↑ "The Best of The Best" Rec.Sport.Soccer Statistics Foundation
4. ↑ IFFHS' Century Elections, Rec.Sport.Soccer Statistics Foundation.
5. ↑ Adoreren van Cruijff mag wel een onsje minder, de Volkskrant, 30 maart 2011
6. ↑ Johan Cruijff, Voetbalhistorie.
7. ↑ ^{a b} Biografie Johan Cruijff Officiële website Johan Cruijff
8. ↑ Cruijff geeft gehoor aan verzoek Catalaanse bond, Voetbal International, 2 november 2009.
9. ↑ Coach Cruijff neemt afscheid bij Catalonië met gelijkspel Voetbal International, 2 januari 2013