John Scofield (Dayton, Ohio, 26 december 1951) is een Amerikaanse jazzgitarist en componist.
Scofield begon op zijn elfde al gitaar te spelen. Nadat hij door een leraar de muziek van Wes Montgomery, Jim Hall en Pat Martino had leren kennen kreeg hij belangstelling voor jazzmuziek. Van 1970 tot 1973 studeerde hij jazz aan het Berklee College of Music in Boston, Massachusetts. Een van de docenten daar was Gary Burton, waarmee Scofield later weer samenwerkte.
John Scofield werd als musicus bekend door zijn werk met de Billy Cobham/George Duke-Band. Daarna speelde hij met vele grote namen uit de wereld van de jazzfusion zoals Charles Mingus, Herbie Hancock, Chick Corea, Joe Henderson, Pat Metheny, Gerry Mulligan, McCoy Tyner, Jim Hall en Chet Baker.
In 1982 begon zijn samenwerking met Miles Davis die ruim drie jaar duurde. Ze werkten binnen een geïmproviseerde funky stijl.
In 1989 tekende Scofield een contract met Blue Note Records en richtte met saxofonist Joe Lovano, die hij kende uit zijn studietijd, een kwintet op dat tot de vooraanstaande vertegenwoordigers van de funkjazz gerekend wordt.
Sinds 1998 speelt John Scofield in een kwartet met Joe Lovano (tenorsaxofoon), Dave Holland (bas) en Al Foster (drums).