Judo

Judo
Grondlegger van het judo Jigoro Kano rechts in de foto, met links Kyuzo Mifune
Grondlegger van het judo Jigoro Kano rechts in de foto, met links Kyuzo Mifune
Algemene gegevens
Organisatie Vlag van België België: K.B.J.B.
Vlag van Nederland Nederland: JBN
Vlag van Suriname Suriname: SJF
Mondiaal: IJF
Europees: EJU
Start Vlag van Japan Japan
(omstreeks 1882 - Jigoro Kano)
Type Individueel
Categorie Verdedigingssport
Locatie Japan
Olympisch 1964 (mannen)
1992 (vrouwen)
Competities / Kampioenschappen
Kampioenschappen BK / NK / EK / WK / OS
Verwante sporten
Verwante sporten Aikido
Jiujitsu
K-1
Karate
Kempo
Taekwondo
Yudo
Laatst bijgewerkt op: 11 augustus 2012
Portaal  Portaalicoon   Sport

Judo (Japans: 柔道, じゅうどう, jūdō[1]) is een van oorsprong Japanse zelfverdedigingskunst, die rond 1882 werd ontworpen door Jigoro Kano. Het woord betekent 'zachte weg (manier)', waarbij het woordje do[2] verwant is aan tao[3] en naast de betekenis 'manier' ook de connotatie heeft van 'levenspad'. Een beoefenaar van judo heet een judoka.[4] Judo is uitgegroeid tot een wedstrijdsport die wereldwijd veel beoefend wordt, en is tevens een olympische sport sinds 1964.

De technieken van judo zijn gebaseerd op het principe zoveel mogelijk gebruik te maken van de snelheid en kracht van de tegenstander; "winnen door toe te geven". Het algemene doel is om de tegenstander buiten gevecht te stellen zonder hem te verwonden – vaak door hem zo te werpen dat hij op zijn rug terechtkomt. Zelfbeheersing en respect staan bij judo centraal: een wedstrijd wordt vaak voorafgegaan door een buiging. Als vechtsport is het geschikt om vanaf jonge tot zeer oude leeftijd te beoefenen, iets wat de populariteit ervan verklaart.

Judo in de tegenwoordige wedstrijdvorm verschilt van de vorm zoals de grondlegger Kano het ontwikkeld heeft. In zijn traditionele betekenis is het namelijk niet alleen een vechtkunst, maar ook een filosofie voor persoonlijke ontwikkeling. De leer komt voort uit twee filosofische principes: wederzijds profijt en welbevinden (jita kyōei, 自他共栄) en het maximale effect met minimale inzet (seiryoku zenyō, 精力善用). Het doel is om deze principes bewust tot uitdrukking te brengen in elke beweging op de judomat.

  1. De kanji van judo zijn 柔道, de uitspraak in hiragana-notatie is じゅうどう, de transcriptie volgens het Hepburn-systeem is jūdō. De Japanse uitspraak van jūdō is ongeveer djoedoh volgens de Nederlandse letterwaarde, waarbij de u (oe) en de o (oh) langer uitgesproken worden, wat aangegeven wordt door de streepjes boven de klinkers. In het Nederlands wordt het woord judo volgens de Nederlandse letterwaarde uitgesproken. In het Engels, het Duits en meer talen wordt judo als djoedo[h] uitgesproken.
  2. Japans: 道 dō, weg
  3. Chinees: 道, weg
  4. Japans: 柔道家 jūdōka

From Wikipedia, the free encyclopedia · View on Wikipedia

Developed by Tubidy