Julius Evola | ||||
---|---|---|---|---|
Persoonsgegevens | ||||
Naam | Giulio Cesare Andrea Evola | |||
Geboren | 19 mei 1898 | |||
Overleden | 11 juni 1974 | |||
Land | Italië | |||
Functie | Filosoof | |||
Oriënterende gegevens | ||||
Stroming | Traditionalisme | |||
Beïnvloed door | Guénon[1], Reghini, Plato, Nietzsche[2], Stirner, Jünger, Spengler[2], Kant[3], Schopenhauer[3] | |||
Beïnvloedde | Doegin, Eliade, Tucci | |||
|
Giulio Cesare Andrea Evola (Rome, 19 mei 1898 – aldaar, 11 juni 1974), beter bekend als Julius Evola, was een Italiaans filosoof en esotericus. Evola beschouwde zijn perspectieven en spirituele waarden als aristocratisch, mannelijk, traditionalistisch, heldhaftig, en reactionair.
In zijn jonge jaren was hij een futuristisch en dadaïstisch schilder en dichter. Hij was een criticus van de moderniteit en in Rivolta contro il mondo moderno ("Opstand tegen de moderne wereld") bestreed hij het liberale en democratische ideeëngoed en pleitte hij voor een terugkeer naar een Traditionele (met hoofdletter) samenleving gebaseerd op hiërarchie en geleid door een transcendente aristocratie met bovennatuurlijke krachten. In zijn boek Imperialismo pagano (''Heidens imperialisme'') meende hij dat de Westerse beschaving door het christendom was gedegenereerd in een zwak en materialistisch gelijkheidsdenken. Later bekende Evola dat dit een van de weinige werken was waar hij spijt van had.
De denkbeelden van Evola worden doorgaans als controversieel bestempeld. Hij was uitgesproken racistisch en antisemitisch.[4] Hij behoorde tot de radicale factie van het Italiaanse fascisme en steunde het regime van Benito Mussolini, hoewel hij zich nooit committeerde in partij- of staatsfuncties en kritiek leverde op wat hij beschouwde als een gebrek aan radicalisme.[5] Nog gunstiger stond hij tegenover het naziregime, waarvoor hij in 1943-1945 geheim agent was. Evola voerde het woord boreaal in voor een door hem veronderstelde deels noordelijke oorsprong van de blanke Ariërs.[6][7][8]