Back هيئة المحلفين Arabic Andlı iclasçı Azerbaijani জুরি Bengali/Bangla Jurat popular Catalan دەستەی سوێندخۆران CKB Soudní porota Czech Jury (angelsächsisches Rechtssystem) German Juri DIQ Ένορκος Greek Jury English
In de rechtspraak is een jury een groep niet juridisch geschoolde burgers die de schuldvraag van een verdachte beoordeelt. Nederland kent geen juryrechtspraak meer, landen als België, Frankrijk, Engeland en de Verenigde Staten wel.[1] Duitsland kent net als sommige andere landen (bv. Denemarken) wel rechtbanken waarbij leken-rechters samen met wel juridisch geschoolde rechters optrekken, juryrechtspraak is in Duitsland in 1924 afgeschaft. Wereldwijd neemt het aantal landen met jury-rechtspraak toe.
De juridische grondgedachte achter juryrechtspraak is dat men de bevolking een stem wil laten hebben in beslissingen (burgerparticipatie). Als regel voor de samenstelling van een jury geldt vaak dat deze een afspiegeling van de bevolking van de betreffende jurisdictie moet zijn. In de meeste gevallen geldt als eis om tot een jury-oordeel te komen de unanimiteit van stemmen, maar dit kan per rechtssysteem verschillen. De primaire taak van de jury is beantwoording van de schuldvraag. De strafoplegging kan na schuldigverklaring aan de rechter(s) zijn, maar in bijvoorbeeld België en Frankrijk heeft de jury ook inspraak bij de vaststelling van de strafmaat. Juryrechtspraak is vooral bekend uit Amerikaanse strafzaken met veel media-aandacht, waar antwoord moet worden gegeven op de beroemde vraag 'guilty or not guilty?'.
In Nederland werd in 1811 de Franse Code d'instruction criminelle en daarmee tevens juryrechtspraak ingevoerd als gevolg van de inlijving bij het Eerste Franse Keizerrijk. Deze werd echter als 'zwarigheid' gezien en daarom bij de herkregen onafhankelijkheid in 1813 vrijwel direct weer afgeschaft.[2]
- ↑ Wat is juryrechtspraak? - Raad voor de Rechtspraak. rechtvoorjou.nl. Gearchiveerd op 18 mei 2023. Geraadpleegd op 18 mei 2023.
- ↑ D. Aben, 178 jaar bijdragen aan de herzieningsrechtspraak. Anthoni Philipse en de rechtspraak, NJB 2016/1229; A.L. Melai/M.S. Groenhuijsen e.a. (red.), commentaar op artikel 269 Sv, aant. 4.1, in: Wetboek van Strafvordering, Deventer: Wolters Kluwer 2001 (online).